Rooibos

Rooibos – inaczej czerwonokrzew afrykański. Uprawia się go tylko i wyłącznie w górach Cederberg znajdujących się na terenie Republiki Południowej Afryki. Jest to teren rezerwatu przyrody, który w 2004 roku został wpisany na światową listę dziedzictwa UNESCO. Rooibos pozyskuje się z dziko rosnącego krzewu aspalat prosty. Liście zbierane są latem, cięte na 1-2 milimetrowe igiełki, lekko skrapiane wodą i poddane fermentacji. Sfermentowane liście poddaje się suszeniu słońcem. Szczególną zaletą naparu z liści czerwonokrzewu jest fakt, że jest on pozbawiony teiny i garbników, dzięki temu można go swobodnie podawać dzieciom oraz pić nawet przed snem. Posiada on też wiele substancji mineralnych oraz mikroelementów takich jak np. żelazo, cynk, miedź, mangan, wapń, potas, fluor, magnez, sód, witamina C. Przypisuje mu się też wiele pozytywnych działań leczniczy, lecz niestety nieudokumentowanych, w związku z czym prosimy traktować je jako ciekawostkę, a oto kilka z nich: - łagodzi przebieg cukrzycy - obniża poziom cholesterolu - obniżą ciśnienie - leczy trądzik - leczy alergię, katar sienny, astmę Kilka słów o historii Rooibosa. Na pierwsze doniesienia o czerwonokrzewie możemy się natknąć w publikacjach szwedzkiego botanika już w 1772 roku. Carl Peter Thunberg opisuje silną wiarę w cudowne właściwości krzewu. W 1904 roku został on przywieziony do Europy za sprawą Benjamina Ginsberga. Szeroką popularność zdobył on w roku 1930 dzięki dr P. Le Fras Portier który odkrył część jego właściwości leczniczych, dzięki jego odkryciom cena nasion ( ilość mieszcząca się w pudełku zapałek ) wzrosła z 10 funtów do 80 w przeciągu 10 lat. Niestety w skutek kryzysu wywołanego II wojną światową wiele plantacji zbankrutowało, co przyczyniło się do powstania w 1954 roku Redbos-Tea-Control-Board, która nadzorowała produkcję Rooibosa na terenie Afryki Południowej.